غم مخورایام هجران روبه پایان میرود               این خماران از سر ما می گساران میرود

پرده را از روی ما ه خویش بالا میزند               غمزه را سر می دهد،غم از دل وجان میرود

بلبل اندر شاخسار گل هویدا میشود                    زاغ با صد شرمساری از گلستا ن میرود

محفل از نور رخ او نور افشان میشود               هر چه غیر از ذکر یار از یاد رندان میرود

ابرها ازنور خورشید رخش پنها ن شوند            پرده از رخسا رآن سروخرامان میرود

وعده دیدار نزدیک است یاران مژده باد            روز وصلش می رسد ایام هجران میرود

                         دیوان امام, صفحه 111